Ανανίας Καραχανίδης – Πρόεδρος ΣΕΒΙΤΕΛ: “Η εθνική στρατηγική, το όπλο μας απέναντι στον ξένο ανταγωνισμό”

Συνέντευξη στην Τάνια Γεωργιοπούλου, στην ΥΠΑΙΘΡΟΣ ΧΩΡΑ www.ypaithros.gr

Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας εθνικής στρατηγικής στον τομέα του ελαιολάδου πρέπει να είναι η απάντηση στον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό, εκτιμά ο νέος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου (ΣΕΒΙΤΕΛ), Ανανίας Καραχανίδης.

Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην «ΥΧ», ο ίδιος τονίζει ακόμα ότι η χώρα μας θα πρέπει να επενδύσει στην παραγωγή ΠΟΠ-ΠΓΕ, καθώς και βιολογικών ελαιολάδων, ώστε να δώσει ακόμα μεγαλύτερη υπεραξία στο προϊόν της.

Το ελαιόλαδο για την Ελλάδα είναι ένα «κεφάλαιο» οικονομικά και κοινωνικά. Πιστεύετε ότι χρειαζόμαστε ένα διαφορετικό μοντέλο όσον αφορά τη διαχείρισή του, όπως π.χ. μεγαλύτερους ελαιώνες, ή ελαιοκαλλιεργητές κύριας απασχόλησης;

Ο ελαιοκομικός τομέας εμφανίζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στη χώρα μας, ορισμένα εκ των οποίων δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε, όπως για παράδειγμα το ανάγλυφο και τη μορφολογία του εδάφους. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να συγκρίνουμε την ελαιοκομία στην Ελλάδα με άλλες χώρες, όπως την Ισπανία, την Τυνησία κ.λπ., οι οποίες διαθέτουν τεράστιες επίπεδες εκτάσεις και καλλιεργούν με το σύστημα της πυκνής φύτευσης.

Στη χώρα μας, δεν είναι βιώσιμες οι καλλιέργειες ελιάς για παραγωγούς κύριας απασχόλησης. Ωστόσο, αυτό που μπορούμε να κάνουμε ως χώρα για να διαφοροποιηθούμε και να δώσουμε υπεραξία στο προϊόν μας, είναι να εξασφαλίσουμε κίνητρα για την παραγωγή ελαιοκομικών προϊόντων ΠΟΠ – ΠΓΕ και βιολογικών.

Όσο εμείς παραμένουμε… πιστοί στο εύκολο χύμα, οι Ισπανοί –μετά τους Ιταλούς– εστιάζουν στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με συγκεκριμένα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Μήπως οι εξελίξεις μας έχουν ξεπεράσει;

Οι ποσότητες χύμα ελαιολάδου έχουν μειωθεί σημαντικά και, παράλληλα, έχουν αυξηθεί οι ποσότητες τυποποιημένου που εξάγουμε πλέον σε όλο τον κόσμο.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις τυποποίησης έχουν επενδύσει τα τελευταία χρόνια τόσο στην ποιότητα όσο και στο μάρκετινγκ, έχουν δημιουργήσει εξαιρετικά τελικά προϊόντα σε καλαίσθητες συσκευασίες και ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις ακόμα και τα καλύτερα ελαιόλαδα των άλλων χωρών. Ως εκ τούτου, οι εξελίξεις όχι απλά δεν μας έχουν ξεπεράσει, αλλά αντίθετα θα έλεγα ότι χαράσσουμε τους δικούς μας δρόμους στη διεθνή αγορά με προοπτικές και αισιοδοξία.

Eίναι γνωστό ότι ακόμα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού ελαιολάδου εντός της χώρας διακινείται με τον… παλαιό γνωστό 17κιλο τενεκέ. Τι πιστεύετε ότι θα μπορούσε να γίνει;

Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα επιμένει, δυστυχώς, στον 17κιλο ανώνυμο τενεκέ, λόγω της παράνομης διακίνησής του από κυκλώματα, αλλά και του μεγάλου αριθμού των ελαιοπαραγωγών που κατοικούν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η παγιωμένη αντίληψη παραγωγών και καταναλωτών επί σειρά δεκαετιών δεν αλλάζει εύκολα. Το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι ότι η διακίνηση σε τενεκέδες ή ακόμα και σε μικρότερους παραποιημένους περιέκτες από μη πιστοποιημένους τυποποιητές δεν διασφαλίζει τον καταναλωτή.

Έχει επανειλημμένα αποδειχθεί ότι με τον τρόπο αυτόν προωθούνται στην αγορά λάδια περασμένης εσοδείας, πολλές φορές υποβαθμισμένα, εκτός ποιοτικών προδιαγραφών, ακόμα και ταγγισμένα, για να μην πούμε για τις περιπτώσεις νοθείας με άλλα έλαια. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι μια διαρκής ενημέρωση του καταναλωτή και, παράλληλα, αυστηρότεροι έλεγχοι από την πολιτεία.

Ο ΣΕΒΙΤΕΛ έχει συντάξει αναλυτικό οδηγό για την παραγωγική διαδικασία, σε όλα τα στάδια, από τη συγκομιδή μέχρι την τελική επεξεργασία και την αποθήκευση. Πώς εξασφαλίζεται ότι τηρούνται όσα αναφέρει;

Οι επιχειρήσεις-μέλη του ΣΕΒΙΤΕΛ, οι οποίες εφαρμόζουν συστήματα ISO, προμηθεύονται πρώτη ύλη μόνο από παραγωγούς, οι οποίοι τηρούν τις κατευθύνσεις και τις προδιαγραφές ποιότητας του Οδηγού Ορθής Γεωργικής Πρακτικής. Εφαρμόζουν, επίσης, αυστηρά την ιχνηλασιμότητα, ώστε να παρακολουθούν το προϊόν, σε όλες τις μετέπειτα φάσεις της παραγωγικής διαδικασίας.

Κάθε εμπλεκόμενος, λοιπόν (τυποποιητής, έμπορος, διακινητής κ.λπ.), ελέγχει το προηγούμενο στάδιο της αλυσίδας και εξασφαλίζει τα επόμενα. Με τον τρόπο αυτόν, οι επιχειρήσεις τυποποίησης προμηθεύονται ελαιόλαδα, τα οποία έχουν παραχθεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες στον οδηγό διαδικασίες.

Πώς βλέπετε τα επόμενα βήματα του ΣΕΒΙΤΕΛ υπό την προεδρία σας;

Κατ’ αρχάς, είναι τιμή μου η ανάληψη της θέσης του προέδρου του ΣΕΒΙΤΕΛ, ενός ιστορικού (από το 1964) και σημαντικού φορέα, τόσο για τον κλάδο της τυποποίησης, όσο και για τον ελαιοκομικό τομέα γενικότερα. Είναι προφανές ότι συνεχίζουμε, μαζί με όλα τα μέλη του ΔΣ και με την υποστηρικτική- συμβουλευτική παρουσία και του απερχόμενου προέδρου, Γρηγόρη Αντωνιάδη, το έργο που γίνεται δεκαετίες τώρα παρά τις δυσκολίες.

Το προϊόν, με το οποίο ασχολούμαστε επί δεκαετίες, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, αποτελεί βασικό παράγοντα στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και των εξαγωγών μας. Ο ΣΕΒΙΤΕΛ, μαζί με την ΕΔΟΕ, πιέζει για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας εθνικής στρατηγικής του τομέα. Μέσα από αυτήν τη στρατηγική, πιστεύουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε τον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό.

Η βελτίωση και η διαρκής ανάδειξη της ποιότητας του ελληνικού ελαιολάδου αποτελεί επίσης έναν από τους διαρκείς στόχους του συνδέσμου μας και για τον λόγο αυτόν στηρίζουμε το έργο και τη δράση του ΕΦΕΤ, αλλά και του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα». Η νομιμότητα και η διαφάνεια στην αγορά και η διακίνηση του προϊόντος μέσα από νόμιμα κανάλια, η πάταξη του χύμα, ανώνυμου και συχνά ποιοτικά υποβαθμισμένου ελαιολάδου επίσης αποτελούν μέρος της διαρκούς μας προσπάθειας.

Από την πολιτεία ζητάμε να φροντίσει για την παραγραφή όλων των αντικινήτρων και γενικώς τη στήριξη κάθε συλλογικής προσπάθειας για τη διασφάλιση των προοπτικών του ελληνικού ελαιολάδου.

«ΧΩΡΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΑΙΟΚΟΜΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ»

Τα σούπερ μάρκετ, που αποτελούν το κύριο σημείο πώλησης, στοχεύουν στην πτώση των τιμών, κάτι που βέβαια έρχεται σε κόντρα με τα συμφέροντα των παραγωγών. Ποια είναι η θέση του ΣΕΒΙΤΕΛ;

Η διαφορετική αντίληψη και επιδίωξη μεταξύ παραγωγών τελικών προϊόντων και λιανεμπορίου ισχύει για όλα τα προϊόντα σε όλο τον κόσμο. Η λιανική διεκδικεί χαμηλές τιμές και οι παραγωγοί – διακινητές τις πλέον δικαιότερες. Τελικά, η ίδια η αγορά βάζει τους κανόνες της, σε μια προσπάθεια να μην αδικηθεί καμία πλευρά. Αυτό βέβαια δεν είναι εύκολο, δεν αφορά μόνο την παράμετρο των τιμών, αλλά και άλλα θέματα, όπως των προσφορών και των εκπτώσεων. Οι επιχειρήσεις-μέλη μας μας καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για πωλήσεις που δεν θα αποδειχθούν ζημιογόνες, αλλά ταυτόχρονα και για ευχαριστημένους ελαιοπαραγωγούς. Γιατί χωρίς τη δική τους επιβίωση, δεν θα υπάρχει ελαιοκομικός τομέας στην Ελλάδα.